حافظ در اتوبوس

پریشب نیکه شب گشتم دچار کابوس

دیدم به خواب حافظ توی اتوبوس  

گفتم سلام حافظ!گفتا علیک جانم

گفتم کجا روی؟گفتا والله خود ندانم

گفتم بگیر فالی،گفتا نمانده حالی

گفتم چگونه ای؟گفتا در بند بی خیالی

گفتم که تازه تازه شعر و غزل چه داری؟

گفتا که می سرایم شهر سپید باری

گفتم زدولت عشق؟گفتا کودتا شد

گفتم رقیب؟گفتا کله پا شد

گفتم کجاست لیلی؟مشغول دل ربایی؟

گفتا شده ستاره در فیلم سینمایی

گفتم بگو زخالش آن خال آتش افروز

گفتا عمل نموده دیروز یا پریروز

گفتم بگو ز مویش،گفتا مش نموده

گفتم بگو ز یارش،گفتا ولش نموده

گفتم چرا چگونه؟عاقل شده یا مجنون؟

گفتا شدید گشته معتاد گرد و افیون

گفتم کجاست جمشید جام جهان نمایش؟

گفتا خریده قسطی تلویزیون به جایش

گفتم بگو ز ساقی حالا شده چه کاره؟

گفتا شده منشی در دفتر اداره

گفتم بگو ز زاهد آن راهنمای منزل

گفتا که دست خود را بردار از سر دل

گفتم ز ساربان گو با کاروان غم ها

گفتا آژانس دارد با تور دور دنیا

گفتم بگو ز محمل یا از کجاوه دیدی

گفتا پژو دوو بنز یا پرشیا نوک مدادی

گفتم که قاصدک کو آن باد صبح شرطی

گفتا که جای خود را داده به فکس برقی

گفتم بیا زهدهد جوییم راه چاره

گفتا به جای هدهد دیش است و ماهواره

گفتم سلام ما را باد صبا کجا برد

گفتا به پست داده اورد یا نیاورد؟

گفتم بگو ز مشک اهوی دشت زنگی

گفتا که ادکلن شد در شیشه های رنگی

گفتم سراغ داری میخانه ای حسابی؟

گفتا هر آنچه بوده از دم چلو کبابی

گفتم بیا دوتایی لب تر کنیم و پنهان

گفتا نمی هراسی از چوب پاسبانان؟

گفتم شراب نابی تو دست وپا نداری؟

گفتا که جایش دارم وافور با نگاری

گفتم بلند بوده موی تو آن زمان ها

گفتا به حبس بودم از ته زدند آنها

گفتا شما و زندان حافظ ما رو گرفتی؟

گفتا ندیده بودم هالو به این خرفتی